اشعار حافظ

اشعار حافظ

صوفی بیا که آینه صافیست جام را

تا بنگری صفای می لعل فام را

اشعار حافظ

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

اشعار حافظ

عنقا شکار کس نشود دام بازچین

کان جا همیشه باد به دست است دام را

اشعار حافظ

در بزم دور یک دو قدح درکش و برو

یعنی طمع مدار وصال دوام را

اشعار حافظ

ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش

پیرانه سر مکن هنری ننگ و نام را

اشعار حافظ

در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند

آدم بهشت روضه دارالسلام را

اشعار حافظ

ما را بر آستان تو بس حق خدمت است

ای خواجه بازبین به ترحم غلام را

اشعار حافظ

حافظ مرید جام می است ای صبا برو

وز بنده بندگی برسان شیخ جام را

اشعار حافظ

اشعار حافظ

اشعار حافظ

اشعار حافظ

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

اشعار حافظ

گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست

هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

اشعار حافظ

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان

تحریر خیال خط او نقش بر آب است

اشعار حافظ

بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود

زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

اشعار حافظ

معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن

اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

اشعار حافظ

گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید

در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است

اشعار حافظ

سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم

دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

اشعار حافظ

در کنج دماغم مطلب جای نصیحت

کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است

اشعار حافظ

حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز

بس طور عجب لازم ایام شباب است

اشعار حافظ

اشعار حافظ